123 views, 3 likes, 0 loves, 0 comments, 0 shares, Facebook Watch Videos from Hufiec ZHP Chełmża: Zapraszamy do kolejnych śpiewanek z druhną Lilą. Dzisiaj piosenka "Jestem taki samotny". Sposobów, które mogą pomóc jest wiele. Poniżej kilka z nich. 1. Petsitter lub sąsiedzka pomoc. Najlepiej wynająć kogoś, kto wyprowadzi naszego psa na aktywny spacer. W internecie ogłasza się wiele chętnych osób tzw. petsitterów, które za niewielką kwotę zajmą się naszym czworonogiem na jakiś czas. Nie kłótnia, ale tylko tak, żeby trochę wypocząć albo coś zmienić w zabawie, jakieś ulepszenie wprowadzić. Jednego się wyrzuci z zabawy, drugiego przyjmie; albo pies zostaje zającem, albo nie tak, nie tu. Albo ktoś inną teraz wymyśli. 615. I dlatego właśnie przyjemnie się bawić samemu, bez dorosłych. samotny jak palec (Expressão, Polonês) Deutsch English Español Français Hungarian Italiano Nederlands Polski Português (Brasil) Română Svenska Türkçe Ελληνικά Български Русский Српски العربية فارسی 日本語 한국어 . Preludium dla Leonarda słowa: A. Bacińska, muzyka: Leonard Luther Na parterze w mojej chacie D Mieszkał kiedyś taki facet, G D Który dnia pewnego cicho do mnie rzekł: C G D Gdy zachwycisz się dziewczyną, C G Nie podrywaj jej na kino, D A Ale patrząc prosto w oczy, szepnij słowa te: C G D Jestem taki samotny h G Jak palec albo pies. D A Kocham wiersze Stachury C G I stary dobry jazz. D A D Szczęścia w życiu nie miałem, h G Rzucały mnie dziewczyny. D A Szukam cichego portu, C Gdzie okręt mój zawinie. G D Po tych słowach z miłosierdzia D Padła już nie jedna twierdza G D I nie jedna cnota chyżo poszła w las. C G D Ryba bierze na robaki C G A panienka na tekst taki, D A Który zawsze mówię, patrząc prosto w twarz. C G D Jestem taki samotny… Kiedy szał pierwszych zrywów minął D Zakochałem się w dziewczynie, G D Z którą się na całe życie zostać chce. C G D Chciałem rzec: będziemy razem. C G Zrozumiała mnie od razu D A I jak echo wyszeptała słowa te. C G D Jesteś taki samotny… Kooocham żelki < 3 zapytał(a) o 14:16 TEkst do piosenki? Wiecie jak było dalej? (piosenka ze shreka) :jestem taki sam, jak palec albo coś tam...Co było dalej? 0 ocen | na tak 0% 0 0 Odpowiedz Odpowiedzi Bieberka odpowiedział(a) o 14:20 Problrmów wszędzie sto samotność ciężki los PRZYJACIELE sĄ Ze MNĄ 1 1 blocked odpowiedział(a) o 15:46 Bo jestem taki sam , jak palec albo coś tam . . . Problemów wreszcie sto , samotność ciężki los . . . Przyjacielem mym bądź .! 0 1 Uważasz, że znasz lepszą odpowiedź? lub Treść ogłoszenia Szukam Wariatki , bo wariatek się nie kocha, za wariatkami się szaleje!!!Czuły barbarzyńca , Mam już 47 na liczniku, ale nadal żyję na obrotach, mam duży dystans do siebie, olbrzymie poczucie humoru, artystyczna dusza. Opiekuńczy, lubiący gotować, generalnie bardziej dawać niż brać, mówią że mam dobre serce, nie wiem, nie jadłem, powtarzam co ludzie gadają. Fotograf, poeta, tfurca, przez duże TFU....... Muzyka od rocka, poezję śpiewaną , po rap i szanty, a i disco polo na na grillu zniosę. Inteligencja niestety po wyżej normy, co gorsza połączona z kręgosłupem moralnym. Zodiakalny Bliźniak, a w chińskim TYGRYS, ten chiński bardziej do mnie pasuje, kicia do miziania :). Nie umiem sprzątać, a jak czegoś nie umiem to nie lubię tego robić, więc preferuję artystyczny nieład. Nadal po mimo wieku uważam że coś temu światu się ode mnie należy, więc cechuje mnie empatia. Na co dzień wyglądam i ubieram się tak że ludzie raczej schodzą mi z drogi, łysy w skórze motocyklowej, po mimo szerokiego uśmiechu :) Można się czuć przy mnie bezpiecznie. Nie szukam spokoju, kapci i obiadu na stole. Szukam Wariatki, z którą można konie kraść, siedzieć o świcie na plaży w zimie i pić kawę z termosu, tej dla której spacer po parku to przygoda z winem i serem a nie przebieranie nogami, takiej co jak jej motyle będą w brzuchu latały to zwymiotuje tęczą :) Mój wzrost to 175cm bez Konia ( bo jestem rycerzem na białym rumaku), i zajebistość, która niestety trochę waży , ale chudnę i się kurczę. Spokojnie nie boje się wysokich kobiet :) Ja się niczego nie boje :) PS. Uważam że facet powinien mieć większe doświadczenie niż kobieta i odpowiednia różnica wieku to 3 lata, oraz ze względu na to ze nie chciał bym się umówić z własną córką (kobiety maja łatwiej, wiedzą ile maja dzieci, choć nie zawsze z kim) preferuję kontakty z dziewczynami w przedziale wiekowym 28 - 44 lata, nie szukam mamusi . cytując kolegę Leonarda"Jestem taki samotny,Jak palec albo pies,Kocham wiersze StachuryI stary, dobry w życiu nie miałem,Rzucały mnie dziewczyny,Szukam cichego portu,Gdzie okręt mój zawinie”Jeśli dotarłaś tutaj i nie zwymiotowałaś , brawo otrzymujesz dodatkowe punkty mocy1. Odezwij się jak chcesz pogadać, i się spotkać. 2. Mieszkam w Gdańsku i się nie wyprowadzę, więc randka w Parku Oliwskim 3. Jedno pisanie i dzwonimy, ja podaję numer, możesz swój zastrzec, nie jestem stalkerem ( na razie) 4. Będę naciskał na spotkanie, bo tylko w realu można kogoś poznać a ja zyskuje w kontakcie bezpośrednim :) moja skromność wtedy przyćmiewa moje wady :)czytaj więcej Są różne rodzaje samotności. Jest samotność w tłumie, w nieudanym związku, w rodzinie. Jest samotność mentalna, gdy nie znaleźliśmy swojego plemienia i siedzimy w wytartych kapciach na kanapie z osobami, która nas nie rozumieją, ale nie zmieniamy kanapy, bo razem jest raźniej. Tak fizycznie raźniej, nawet jeśli nie psychicznie. Jest samotność gdzieś na końcu świata, gdy naprawdę nie mamy dookoła śladu człowieka. Jest też samotność taka najbardziej realna, która teraz jest niemodna. „Jestem sama, ale nie samotna”. „Jaka samotna? Jestem singielką.” Samotność brzmi dramatycznie jak przyznanie się do porażki. Może dlatego tak bardzo mnie rusza, gdy ktoś mówi: – Jestem samotny. Źródło: Unsplash, Autor: Dustin Scarpatti Świadomie użyłam męskiej końcówki. Z moich obserwacji wynika, że dziewczyny o wiele lepiej radzą sobie z samotnością. W ich wykonaniu to bardziej wygląda jak na planie „Seksu w wielkim mieście”, nawet gdy w przypadku Szwajcarii jest to miasteczko lub wieś i rano po fakcie kioskarka klepie nas znacząco po ramieniu i częstuje fajkiem. Polskie dziewczyny mają tu dobrą markę, więc pozostają długo samotne, tylko i wyłącznie wtedy, gdy wybierają, przebierają i mają bardzo specyficzne wymagania. Mężczyźni? No cóż. Tu już jest trochę inaczej. – Czyli jesteś singlem? – dopytuję się jeszcze tak dla porządku, gdy słyszę takie dramatyczne wyznanie. – Tak, jestem singlem / jestem rozwiedziony – brzmi odpowiedź – ale „jestem samotny” lepiej oddaje mój stan. Widzisz, dobija mnie kompletnie wracanie do pustego, ciemnego mieszkania. Weekendów nie cierpię, gdy jest zła pogoda. Gdy jest ładnie, całe dnie jeżdżę na rowerze / wspinam się / latam paralotnią / chodzę po górach / żegluję. Gdy jest brzydko, nie wstaję z łóżka. Tutaj budzi się we mnie zwykle załatwiacz cudzych problemów. Nie masz pracy? Tu są strony z ogłoszeniami. Pracodawca cię oszukał? Możesz zrobić to i to. Jesteś samotny?…. Ech… A Tinder? Portale randkowe? Kółka zainteresowań? Imprezy? Powoli zaczynam sobie zdawać sprawę z tego jednak, że podczas gdy to są świetnie rady w przypadku kobiet, w przypadku mężczyzn nie jest to takie oczywiste. Weźmy pod uwagę najpierw chociażby portale randkowe. Nie wiedzieć czemu w Szwajcarii jest olbrzymia dysproporcja między ilością kobiet a mężczyzn na tychże. Dysproporcja, która właściwie nie wiadomo, skąd się wzięła. Przecież nie ma znaczącej różnicy między ilością panien i kawalerów w Szwajcarii. Dlaczego więc dziewczyny tak niechętnie korzystają z wirtualnych pomocy do znalezienia partnera? Polacy stają więc w szranki z nie tylko z nieproporcjonalnie większą ilością mężczyzn, ale także nierzadko z mężczyznami o wyższym statusie społecznym – Szwajcarami czy ekspatami. Wiem, poruszony przeze mnie temat jest co najmniej kontrowersyjny i odnosi się do stereotypów, że kobiety wybierają mężczyzn, którzy im imponują. Jak jednak mają dokonać wstępnej selekcji, skoro profile w aplikacjach randkowych zawierają zdjęcia i zaledwie kilka słów o kandydacie – słów, w których trudno zawrzeć to, kim tak naprawdę jesteśmy? Portale sprzyjają płytkim kontaktom i wzmacniają stereotypowe podejmowanie decyzji o partnerze. Tam zawsze bankier będzie stał wyżej od kierowcy, i to nic, że bankier w czasie wolnym uprawia hazard, a kierowca jest muzykiem… Skoro więc nie aplikacje randkowe, to może kluby, spotkania na żywo? To faktycznie może działać, jeśli jest się duszą towarzystwa. Zbyt często rozmawiam jednak z ludźmi, którzy nie lubią imprez, źle się czują wśród nieznajomych, ale mimo to w Szwajcarii uczestniczą w całej gamie wydarzeń, na które w Polsce nawet nie zwróciliby uwagi. Kolejny samotny wieczór w domu wydaje im się trudniejszy niż kilka godzin sztucznych uśmiechów. Mam wrażenie, że dziewczyny mają łatwiej nie tylko pod względem dostępności męskiego towarzystwa, ale również koleżanek. Chociażby na takim polonijnym facebooku w Szwajcarii w bród grup matek, pięknych, feministek, szyjących, przedsiębiorczych, wymieniających się ubraniami, kobiet sukcesu. Nie trzeba tak mocno szukać, żeby znaleźć bratnie dusze dopasowane intelektualnie, artystycznie, światopoglądowo… Kluby oparte na wspólnych zainteresowaniach tylko dla mężczyzn? Nie znam, ale jeśli istnieją, jestem w stanie sobie wyobrazić jakie wzbudzają emocje i zarzuty o dyskryminację. Grupy koedukacyjne skupiające osoby o podobnych zainteresowaniach są za to o wiele mniej aktywne towarzysko i otwarte niż te wyłącznie kobiece. Trudno jest być samotnym mężczyzną na emigracji. Znam dwóch takich, którzy postanowili do sprawy podejść niestandardowo, zapoznali Polki w Polsce i potem je sobie wyeksportowali do Szwajcarii. Ale to nie jest zawsze skuteczne. Jednemu z nich się udało i po dziś dzień żyją sobie szczęśliwie jak dwie ptaszynki. Drugi został sam jak palec albo pies. – Mam tego dosyć. Wracam do Polski. Żadne pieniądze ze Szwajcarii nie są tego warte. – (…) Nie wiem, co na to odpowiedzieć. Być może w Polsce naprawdę byłoby łatwiej? Zdaję sobie sprawę z tego, że mogę nie mieć racji. W końcu ilu ludzi, tyle historii. Znam kilka par Polaków ze Szwajcarkami i ekspatkami. Znam związki poznane przez Tinder. Znam kilku stałych bywalców burdeli, którzy twierdzą, że bliskość sobie już dawno odpuścili. Znam też kilka Polek, które były same w Szwajcarii przez kilka dobrych lat i nie znalazły nikogo, mimo aktywnych poszukiwań. Dlatego bardzo interesują mnie Wasze doświadczenia. Samotny na emigracji? Singiel na emigracji? Jak to jest, gdy w domu nie czeka na Was druga połówka, dzieci i pies?

jestem taki samotny jak palec albo pies