Jak długo można przechowywać suszone grzyby? Jak widzisz, przechowywanie suszonych grzybów wcale nie jest aż tak trudnym zadaniem, jak mogłoby się wydawać. Suszone grzyby swoje walory zapachowe oraz formę i konsystencję mogą zachować przez okres około 3 lat – rzecz jasna pod warunkiem, że zostały dobrze ususzone i są trzymane Jak długo można mrozić poszczególne produkty, możecie zobaczyć na infografice, która znajduje się na końcu artykułu. Najgorsze błędy podczas przyrządzania mięsa. Bezpiecznie rozmrożenie mięsa to jeszcze nie koniec. Na dalszym etapie przygotowywania potrawy również można popełnić wiele groźnych błędów. Jeśli będzie narażony na promienie słoneczne, szybciej straci swoje właściwości. Unikajcie też przechowywania miodu w temperaturze powyżej 18 stopni, najlepiej go przechowywać w lodówce. Nie można go też przechowywać w nieskończoność. Najlepiej go zjeść w ciągu maksymalnie kilku miesięcy. Specjalne woreczki, pudełka lub pakowarka są potrzebne do zastosowania tej metody. Jeśli już zdecydowałeś się na pakowanie próżniowe, zastanawiasz się pewnie, jak długo można przechowywać różne produkty. Na czym polega pakowanie próżniowe? Zasada pakowania próżniowego jest prosta. . Pierzga – stosowanie Zastanawia cię, kiedy stosuje się pierzgę? Poleca się ją przyjmować w leczeniu wątroby, zatruciach pokarmowych oraz problemach z żołądkiem, jelitami (także w zaparciach i w czasie biegunki). Wspomaga leczenie chorób układu nerwowego, a także ułatwia proces wychodzenia z choroby alkoholowej i ze stanów depresyjnych. Możesz ją przyjmować w braku apetytu oraz w anemii. W przezwyciężaniu notorycznego zmęczenia także z pomocą idzie pierzga. Zastosowanie tego produktu pszczelego jest szerokie, bezpieczne i wspierające funkcjonowanie organizmu człowieka. Pierzga pszczela – jak stosować, by wspomóc organizm na co dzień?Łyżkę pierzgi zalej połową szklanki letniej wody i odstaw na kilka godzin, a najlepiej na noc. Wypij na czczo. Możesz też około 30 gram dziennie, czyli jedną łyżkę stołową (porcja dla osoby dorosłej), dodać do jogurtu albo przestudzonej herbaty. Spróbuj żuć grudki pierzgi samodzielnie. Powoli je rozgryzaj, a potem połykaj. Porcja dla dziecka to od 5 do 10 gram dziennie. Pierzga a odchudzanie – czy to się łączy, czy wyklucza?Czy na odchudzanie dobra jest pierzga? Jak stosować pierzgę, by schudnąć? Te pytania zadają sobie i kobiety, i mężczyźni. Wszyscy, którzy są zainteresowani „zdrowym chudnięciem”. A my odpowiadamy: tak, pierzga wspiera odchudzanie. Działa w tym zakresie wielotorowo:- ułatwia pracę jelit i reguluje częstość wypróżnień; - wspiera proces przemiany materii, przyspiesza metabolizm;- zmniejsza apetyt, więc zapominasz o podjadaniu między posiłkami;- zapobiega przekształcaniu się węglowodanów prostych w tłuszcz; - pomaga spalać kalorie z węglowodanów, bo zawiera lecytynę. Pierzga – jak stosować, by schudnąć? W procesie odchudzania stosuj pierzgę tak samo, jak doradzaliśmy w akapicie poprzedzającym sekcję o odchudzaniu. Nie przekraczaj zaleconej dawki (1 łyżka stołowa dziennie dla osoby dorosłej). Jakie są przeciwwskazania do stosowania pierzgi?Wiele produktów pochodzenia pszczelego uczula, także pierzga. Skutki uboczne jej stosowania widać jednak wyłącznie u alergików wrażliwych na produkty pszczele. Poza tą grupą odbiorców jest to pokarm absolutnie bezpieczny, nie powodujący żadnych skutków ubocznych. Aby wykluczyć uczulenie na pierzgę, zażyj najpierw jej małą ilość i odczekaj kilka godzin przed przyjęciem kolejnej porcji. Zachowaj szczególną ostrożność, gdy masz alergię na pyłki kwiatów. Pierzga to pyłek kwiatowy zmieszany z miodem oraz z enzymami i kwasami trawiennymi obecnymi w wolu pszczoły. Pierzga powstaje na skutek reakcji biochemicznych zachodzących w trakcie fermentacji mlekowej pyłku, która jest efektem panującego w ulu mikroklimatu i działania bakterii Lactobacillus. Pierzga to niezwykle cenny, a zarazem jeden z najmniej znanych produktów pszczelich – zapraszamy do zapoznania się ze szczegółowymi informacjami na temat działania leczniczego, składu chemicznego i stosowania pierzgi. Pożywienie pszczół Kształt pierzgi odpowiada kształtowi komórki w pszczelim plastrze Skład Pierzga to wysokowartościowe źródło kwasu mlekowego, polifenoli, witamin, enzymów, mikro- i makroelementów oraz łatwo przyswajalnego białka, cukrów prostych i zawartość kwasu mlekowego sprawia, że naturalna pierzga ma lekko kwaskowy smak. KWASY ORGANICZNE:kwas mlekowy (3,1%) AMINOKWASY:bakteriocyna, fenyloalanina, leucyna, lizyna, alanina, prolina, seryna, histydyna, glicyna, inne TŁUSZCZE: NNKT, kwas palmitynowy, linolowy, linoleowy, arachidonowy CUKRY:monosacharydy WITAMINY:A, B1, B2, B12, C, PP, E, D, K, H MAKROELEMENTY:P, S, CI, K, Ca, Na MIKROELEMENTY:Mg, Fe, Cu, Zn, Co, Mo, Se, Cr, Ni, Si ENZYMY:inwertaza, kataliza, pepsyna, trypsyna, lipaza, laktaza POLIFENOLE:1,6% w tym flawonoidy (pochodne glukozydowe kemferolu, izoramnetyny i kwercetyny), leukotrieny, katechiny i kwasy fenolowe (kwas chlorogenowy) Działanie lecznicze Pierzga to jeden z najbardziej wartościowych produktów pszczelich. Wykazująca szerokie działanie lecznicze pierzga jest stosowana w terapii wielu chorób oraz dolegliwości. W porównaniu z pyłkiem kwiatowym, pierzga posiada bogatszy skład chemiczny, dzięki któremu przejawia aż 3 razy silniejsze działanie antybakteryjne, wzmacniające, stymulujące i regenerująco-odżywcze. Łatwość i szybkość przyswajania pierzgi przez organizm sprawia, że jest to jeden z produktów apiterapii wartych stosowania nie tylko na co dzień, ale głównie w przypadku takich zaburzeń, jak: nowotwory – badania naukowe dowiodły, że pierzga wspomaga kontrolę proliferacji komórek nowotworowych i jest skutecznym środkiem w walce z rakiem (prowadzone badania dotyczyły glejaka), choroby układu pokarmowego, stany zapalne jamy ustnej, gardła i przełyku, dolegliwości trawienne, zaburzenia przemiany materii, choroby żołądka (wrzody i inne), schorzenia jelit (rzekomobłoniaste zapalenie jelit i inne), zaparcia, a przede wszystkim stany chorobowe wątroby, pęcherzyka żółciowego i trzustki (badania naukowców wykazały, że pierzga daje doskonałe rezultaty w leczeniu poważnych chorób oraz detoksykacji wątroby w przypadku wirusowego zapalenia wątroby typu A, B, C czy marskości wątroby wywołanej przez chorobę alkoholową lub inne przyczyny), choroby metaboliczne, cukrzyca, dna moczanowa, choroby układu moczowo-płciowego, w tym nerek oraz gruczołu krokowego ( przerost prostaty), choroby układu krążenia, niedokrwistość, nadciśnienie, anemia, choroby układu oddechowego, katar sienny, astma, schorzenia tkanek, reumatoidalne zapalenie stawów, choroby skóry, łuszczyca, wypryski, trądzik, zapalenia skóry wywołane przez bakterie, wirusy i grzyby, choroby układu nerwowego, w tym również depresja, choroby immunologiczne, inne choroby i przypadłości, schorzenia wieku starczego, problemy ze wzrokiem, ogólne osłabienie oraz stany wyczerpania fizycznego i psychicznego wywołane nadmierną aktywnością i stresem o różnorodnym podłożu, a także przebytymi chorobami i operacjami. Stosowanie i dawkowanie pierzgi Pierzga może być stosowana jako suplement diety, a także jako panaceum w leczeniu określonych schorzeń. STOSOWANIE SUPLEMENTACYJNE dzieci 3-12 lat – 5-10 gramów* dzieci powyżej 12 lat i dorośli – 10-20 gramów* STOSOWANIE LECZNICZE dzieci 3-12 lat – 10-15 gramów* dzieci powyżej 12 lat i dorośli – 20-30 gramów* W celu wzmocnienia organizmu, a także w czasie wzmożonego zapotrzebowania na witaminy i mikroelementy w okresie jesienno-zimowym, sugeruje się stosować pierzgę 2 razy dziennie – rano (na czczo) i wieczorem (przed snem). Już ok. pół łyżeczki pierzgi dziennie skutecznie wzmacnia układ odpornościowy. W przypadku poważnych chorób, kuracja pierzgą powinna trwać 1-3 miesiące lub dłużej. Pierzgę należy wówczas przyjmować 3 razy dziennie, najlepiej między posiłkami (ok. 1-2 godzin po posiłku). *Łyżeczka do herbaty zawiera około 5 gramów pierzgi. Jak przygotować pierzgę do spożycia? Suchą pierzgę przed spożyciem najlepiej rozpuścić w wodzie, soku, mleku lub miodzie, w stosunku 1: pierzga również nadaje się do bezpośredniego spożycia Jeżeli mamy miód w domu, to sięgamy po niego zazwyczaj dość często. Ląduje na kanapkach, na placuszkach, jest dodawany do herbaty, do wypieków czy marynat. Wypada więc przechowywać go tak, by był pod ręką, ale jednocześnie tak, by nie utracił swoich właściwości odżywczych i nie zepsuł się. Jak więc przechowywać miód? Gdzie najlepiej to robić? jest produktem bardzo trwałym. Znane są przypadki, gdy jedzono nawet miód znajdywany na stanowiskach archeologicznych, czyli naprawdę – dosłownie – wiekowy. Czy miód może się popsuć? Owszem, chociaż jest to dość rzadkie i naprawdę trzeba się postarać… Dotyczy to większości miodów, nie wszystkich, bo np. wrzosowy jest dość wrażliwy na warunki przechowywania i faktycznie może sprawiać w tej materii trochę problemów. Czasami zachodzić może też fermentacja miodu, właśnie ze względu na niewłaściwe warunki przechowywania (albo błędy przy przetwarzaniu miodu na etapie pasieki).Jednak w przypadku większości miodów wystarczy zastosować się do bardzo prostych zasad. Miód powinien być przechowany w miejscu nie narażonym na bezpośrednie działanie promieni słonecznych, w miarę możliwości zacienionym. Zaleca się, by miód był przechowywany w temperaturze około 8-10 stopni Celsjusza. Taka, w warunkach domowych, jest dość trudna do uzyskania, charakterystyczna bardziej dla spiżarni przydomowych, które kiedyś były powszechne np. w obejściach wiejskich. Ziemianka, w której w zasadzie cały rok panowała temperatura bliska 5-10 stopni była idealna do długotrwałego przechowywania jednak możemy założyć, że takich warunków nie możemy miodom zapewnić. Można zapasowe słoiki miodu przechowywać w chłodniejszym pomieszczeniu, a ten, który jemy na bieżąco już normalnie w temperaturze pokojowej w kuchni. Nie jest to może wyjście idealne, ale jeśli temperatura wynosi około 20 stopni, to miód nadal zachowuje niemal pełnię swoich składników odżywczych i temperaturze zewnętrznej około 25-30 stopni miód ma tendencję do pozostawania w stanie bardziej płynnym, chociaż taka akurat temperatura może być już zbyt wysoka, biorąc pod uwagę utratę wartości odżywczych. W okresie letnich upałów warto więc postarać się, by miód miał troszkę chłodniej, a nawet włożyć go do – przechowywanie w lodówceTemperatura w lodówce jest zazwyczaj niższa, niż optymalne 8-10 stopni, jednak dla przechowywania miodu lepsza jest zbyt niska, niż zbyt wysoka. W zasadzie miód można nawet zamrozić i nie powinno spowodować to zbytniej utraty właściwości odżywczych (literatura mówi, że może ona być znikoma lub nawet żadna). Wielu znawców tematu zaleca przechowywanie miodu w lodówce, co spowalnia krystalizację, chociaż po oziębieniu konsystencja nie każdemu może odpowiadać. Wydaje się więc, że jeśli nie jesteśmy w stanie zapewnić miodom temperatury do około 20 stopni przy przechowywaniu np. w kuchni czy spiżarce, to przechowywanie miodu w lodówce będzie dobrym pomysłem. Pamiętajmy przy tym, by pojemniki były szczelnie zamknięte. Miód lubi chłonąć zapachy, a w lodówce przechowujemy nieraz intensywnie pachnące czym przechowywać miód?Zazwyczaj miód przechowywany jest w słoikach, w których został zakupiony. Sporadycznie może to być naczynie ozdobne, w którym podajemy miód na stół. Warto pamiętać, by były to pojemniki wykonane ze szkła, ceramiki, gliny szkliwionej. Nie porowate i nie stalowe – metal może pozostawiać niezbity przyjemny posmak. Powinny być szczelnie zamykane, by nie chłonęły wilgoci z powietrza, co może prowadzić do fermentacji miodu, co nie jest zjawiskiem korzystnym – aczkolwiek nie powoduje, że miód nadaje się do wyrzucenia. Natomiast niemal na pewno będziemy mogli obserwować krystalizację miodu, i tym akurat nie należy się miód się krystalizujeNaturalnym procesem przy przechowywaniu miodu jest jego krystalizacja. Zachodzi w różnym tempie, więc nie zawsze jesteśmy w stanie ją zaobserwować, np. jeśli zjemy miód, zanim zacznie się krystalizacja 🙂 W przypadku miodów kremowanych też jest ona w zasadzie nieodczuwalna – mają one konsystencję podobną do kremów do smarowania, stąd też są bardzo dobre do używania na kanapkach. Jeśli dłuższe przechowywanie miodu prowadzi do krystalizacji, to powinniśmy się cieszyć. Oznacza to, że kupiliśmy faktycznie naturalny, prawdziwy miód. Jeśli po krystalizacji trudniej nam z niego korzystać, bo np. gorzej się rozsmarowuje, to proces można odwrócić, wkładając miód do kąpieli wodnej w temperaturze około 30 stopni (nie więcej niż 40).Jak długo można przechowywać miód?Ciężko powiedzieć. Jeśli przy przechowywaniu miodu zapewnimy odpowiednią temperaturę i w hermetyczne zamknięcie, to przechować możemy go dosłownie latami. Zdarza się to jednak bardzo rzadko, bo w końcu miód jest tak smaczny i zdrowy, że po prostu zjadamy go na bieżąco i przechowamy jedynie przez kilka miesięcy. Uwielbiasz wypieki, desery i ciasta. Nie tylko proces ich przygotowania, ale również zapach, smak, wygląd? To oczywiste! Ale czy spożywasz je tego samego dnia? Pewnie nie od razu. Nawet największy łasuch chce się cieszyć deserem jak najdłużej. Co robić z ciastem, które kupisz, a które przecież było upieczone dzień wcześniej, by jak najdłużej zachować jego świeżość? Jaka jest najlepsza metoda na przechowywanie ciastek, deserów, serników i tart? Jeśli spędza Ci to sen z powiek, mam nadzieję, że dzisiejszy tekst odpowie na nurtujące Cię pytania. Mam nadzieję, że dzisiejszy wpis pomoże Ci nie tylko we właściwym zabezpieczeniu Twojego wypieku, ale również w logistyce, dobrym planowaniu Twojej pracy i miejsca w lodówce. Jeśli przygotowujesz przyjęcie, które nie jest tylko słodkim podwieczorkiem, ale w menu masz sałatki, mięsa, zupy i desery plus ciasta, to dzięki odpowiedniemu planowaniu i wyobraźni, właściwie wybierzesz ciasto, które podasz gościom. Dopasujesz jego rodzaj do swoich możliwości, czasu przygotowania jak również przechowywania. Zanim dowiesz się, jak przechować ciasta, czy wybrać lodówkę, czy też temperaturę pokojową, jak dopasować w końcu tę temperaturę do rodzaju wypieku, podzielę się z Tobą kilkoma uniwersalnymi technikami na zapewnienie świeżości Twoim wypiekom. Hermetyczne pojemniki Wydawać by się mogło – banalne. Ale bez względu na to, jak potem będziesz przechowywać swoje wypieki, hermetyczny pojemnik pozwoli nie tylko zachować świeżość, wydłużyć ją o 2-3 dni, ale zabezpieczy Twoje ciasto przed agresją innych produktów z lodówki. Nie ma nic pyszniejszego i bardziej uroczego niż zapach mięska, które przenika do tortu, prawda? Zapach to jedno, ale mam nadzieję, że zdajesz sobie sprawę z tego, że inne produktu z lodówki (właśnie ich aromat) wpływają również na smak wypieku. Więc jeśli nie możesz wyposażyć się w lodówkę tylko do wypieków, zadbaj o higienę swojego ciasta poprzez zakup takich pojemników. Folia aluminiowa To dobra, choć nie tak skuteczna jak pojemnik hermetyczny, metoda na zabezpieczenie ciasta. Jest szczególnie polecana, gdy chcesz zabezpieczyć ciasta z kremem (np. ptysie, desery, torty), zapobiega również wysuszaniu się kremu. Zachowuje smak i świeżość. Zawsze musisz zdecydować, czy będziesz przechowywać ciasta w lodówce czy w temperaturze pokojowej. Nic tak negatywnie nie wpływa na świeżość ciasta, niż gwałtowna albo częsta zmiana temperatury. Lodówka Pamiętaj, że każde ciasto zachowuje się w lodówce inaczej. A więc: Musy, Entremets, z owocami, z kremami, serniki na zimno, torty z kremami Lodówka oczywiście wydłuża świeżość i zachowuje smak Twojego wypieku. To podstawowe narzędzie, z którego korzystasz. Jednak są takie ciasta, które mogą być przechowywane w lodówce tylko jeden dzień. Np. należy do nich francuski wypiek, tzw. ciasto tysiąca liści (Millefeuille). Może być przechowane w hermetycznym pojemniku, w folii aluminiowej, w dowolnym miejscu w lodówce, ale nic nie zmieni tego, że tylko jeden dzień. Podobnie sprawa się z deserami typu: Entremets czy też musami. Nawet jeśli jest zabezpieczony folią lub przechowywany w pojemniku hermetycznym, w lodówce wytrzyma maksymalnie dwa dni. Możesz przechowywać w dowolnym miejscu w lodówce. Tarty, szczególnie te wykończone owocami, możesz przechowywać w lodówce dwa dni, np. ciasta cytrynowe, owocowe, szarlotki, wykończone bezą włoską itp. Ciasto kruche twardnieje w lodówce, dlatego jeśli jeszcze nie włożyłaś kremu na tartę, możesz samo ciasto przechowywać poza lodówką. Po dodaniu kremów i owoców, tylko w lodówce. Z makaronikami jest trochę inaczej. Najlepsze miejsce dla tych kolorowych ciasteczek to dolna półka w lodówce. Tam będą się czuły bezpiecznie, zachowają swój kształt i świeżość do 4 dni. Ciasta typu babki piaskowe, zebry Lepiej je owinąć nie w folię aluminiową, tylko spożywczą, szczelnie. Wtedy wytrzymają w lodówce nawet 10 dni po upieczeniu. Możesz je przechowywać w dowolnym miejscu lodówki. Podsumowując, na szczególną uwagę zasługują w lodówce ciasta z kremami i owocami. Nie polecam ich przechowywać w temperaturze pokojowej, są wtedy narażone na szybsze zepsucie. Przechowywanie w temperaturze pokojowej Nie wszystkie ciasta przechowujesz w lodówce. Nawet byłoby to niewskazane. Ale co to tak naprawdę oznacza przechowywanie w temperaturze pokojowej? Przyjmuje się, że to 18C. Uważaj jednak, bo to znaczy że ciasto nie może być również narażone na bezpośrednie działanie światła, wilgoci, wiatru. Ciasta bez kremów również powinieneś właściwie zabezpieczyć, jeśli chcesz dłużej cieszyć się ich smakiem i świeżością. Poniżej kilka przykładów ciast i ciastek, które mogą być przechowywane w temperaturze pokojowej. Ciasteczka Bez względu na nadzienie, zawartość mniejszych lub większych kawałków czekolady, karmelu czy też orzeszków – przechowuj w 18C, w szczelnym pojemniku, folii, nie wystawiaj na działanie słońca czy wilgoci. Wtedy są świeże do 2 dni po upieczeniu. Nie, to nie oznacza, że nie możesz ich potem zjeść. To oznacza tylko przedłożenie ich świeżości. Z czasem składniki upieczonego ciasta wystawione na kontakt z powietrzem, powodują wysychanie, łamliwość. Ciasteczka typu magdalenki Podobnie jak powyższe, możesz przechowywać w folii, ewentualnie wielkich słojach i zachowają swoją świeżość przez 3 dni. Biszkopty – szybko wysychają, dlatego polecam je szczelnie owinąć folią. Ciasta ptysiowe – szybko wysychają, jeśli nie są zabezpieczone, ale jeśli z kolei zbyt mocno je owiniesz folią, będą miękły. Musisz więc zastosować metodę pośrednią, by jednak trochę powietrza do nich dochodziło. Po przełożeniu kremem, w lodówce. Ciasta kruche Te wyjątkowo możesz przechowywać znacznie dłużej, nawet do 15 dni. Zachowają swoją świeżość, jeśli są w folii, ewentualnie hermetycznym pojemniku, słoju. Ciasta drożdżowe Wszystkie tzw. suche, czyli bez owoców i masy makowej. Możesz zawinąć po wystudzeniu w folię i przechowywać do 3 dni. Z czasem takie ciasto po prostu wysycha. Bezy Jeśli są to małe beziki, bez kremu albo beza jeszcze nie jest przełożona kremem, możesz je przechowywać w zależności o wielkości albo w słojach, albo w szczelnym pojemniku. Bezy mają to do siebie, że wysychają nawet po wyjęciu z piekarnika, więc narażone na zbyt dużą wilgotność, będą miękkie. Jeśli w otoczeniu będzie suche powietrze, będą się coraz bardziej wysuszały. Makowce Ponieważ masa makowa zawiera surowe białka, nie polecam przechowywania makowca poza lodówką. Jednak dwa dni w temperaturze pokojowej, zawinięty w folię, może poleżeć. Serniki Jeśli w Twoim otoczeniu nie panują upały, możesz przechowywać sernik w temperaturze pokojowej do dwóch dni. W lodówce z kolei do 4 dni. Serniki pieczone lubią chłód, stąd jednak moja sugestia, żeby przechowywać je w lodówce. PORADY Jeśli słoju zamkniesz kawałek chleba nabity na wykałaczkę, to chleb szybko wyschnie, ale Twoje ciasteczka będą dłużej miękkie. Podobnie ma się sprawa z kawałkiem jabłka, które również spowoduje, że Twoje ciasteczka będą miękkie nawet do 4 dni. Zawsze musisz dopasować sposób przechowywania ciasta do wypieku. Jeśli jest z kremem, jeśli mokre, to zaproś je do lodówki. Jeśli suche, może się rozgościć poza lodówką. Jednak w jednym i drugim przypadku, pamiętaj o folii i hermetycznych pojemnikach. Ciasta do lodówki wkładamy zawsze po ich wystudzeniu. Jeśli włożysz jeszcze ciepłe, narazisz ja na szybkie psucie. Powodzenia

pierzga jak długo można przechowywać